Bauco-(roucassiero)
Brachypodium rupestre subsp. rupestre
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Brachypode penné, Palène.
Descripcioun :Aquesto bauco trachis en mato souto li blacas, faiard e pin o en ribo de fourèst. Es un pau pelouso, mai bèn mens que Brachypodium sylvaticum. Se n'en destrìo peréu à sis arèsto que fan pas mai de 4 mm. Si fueio rèston plato au contre de Brachypodium phoenicoides que soun envertouiado. Coumpara emé la grando-bauco. La subsp. de Prouvènço, ié dison rupestre.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Brachypodium
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 10 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
JUn à avoust
Liò : Bos clar
- Blachiero
- Faio
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Atlantico
Ref. sc. : Brachypodium rupestre subsp. rupestre (Host) Roem. & Schult., 1817
(= Brachypodium pinnatum subsp. rupestre (Host) Schübler & G.Martens, 1834 )
Espargo(-di-fueio-primo)
Asparagus tenuifolius
Asparagaceae
Nom en français : Asperge à feuilles étroites.
Descripcioun :Aquesto espargo, raro au nostre, sèmblo proun à l'espargo-fèro. Pamens li fueio soun mai primo e li flour soun pourtado pèr un long pecou. Flouris à la primo au contro de sa cousino.
Usanço :A li mémi prouprieta que l'espargo-fèro.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 0,7 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asparagus
Famiho : Asparagaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Blachiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Asparagus tenuifolius Lam., 1783